فرهنگ اصطلاحات عرفانی کشفالمحجوب هجوی

ابوالحسن علی بن عثمان بن ابی علی جلابی هجویری غزنوی (متوفی 465 هجری قمری) در خانواده ای از حنفیان متعصب غزنین به دنیا آمد. از زندگی خصوصی وی اطلاع دقیقی در دست نیست و تنها در برخی تذکره ها مطالب مبهمی از سالهای اخیر زندگی وی در هندوستان آمده است . هجویری چندی از ابوالعباس شقانی کسب طریقت کرد. و این شقانی از مشایخ نامدار خراسان بود که با منصور حلاج همدلی داشت ، سپس هجویری حلقه مریدان ابوالفضل محمد بن حسن ختلی پیوست ، ختلی از مریدان ابوالحسن حصری و سلسله طریقتی ختلی ازطریق وی به شبلی به جنید می رسد . هجویری خود در جای جای کشفالمحجوب از استاد جنیدی مذهب خود یاد می کند . وی علاوه برختلی از محضر ابوالقاسم گرگانی و ابوالقاسم قشیری نیز بهره ها برد . هجویری در جای جای کشفالمحجوب از دیگر آثار خود یاد می کند که عبارتند از : دیوان شعر، کتاب فن بقا، اسرارالخرق والملونان، الرعایه بحقوق الله تعالی، کتاب البیان لاهل العیان نحوالقلوب ، منهاج الدین، ایمان و فرق فرق . از بیان این آثار تنها کشفالمحجوب بجا مانده است . این اثر که درآغاز دوران پختگی بوجود آمده است ، نخسیتن کتاب است که صوفیه به نثر پارسی نوشته اند . از اینرو سرآغاز یک سلسله آثاری شد ک بی گمان زبان پارسی بدون آنها این زیبایی کنونی خود را نداشت .